تنهائی

تنهائی نوعی بودنست

بی حرفی از تو

و صدائی که بی تابم کند

کوروش آسمانی

سوختنی

خوب که نگاه کردم

تازه فهمیدم...

هیمه های آتشی شده ام

که خود میسوزم

و تو  از این گرما و نور 

  زندگی

دل دل میکنی سوختنم تمام نشود...

کوروش آسمانی

هوای فاصله

در فصل عادت

هوای فاصله را نگهدار...

نکند بگذرد  و ندانی

چه روزها

بی حال و هوا سر کرده ای

 کوروش آسمانی

شعر جوانی

ما که از جوانی مان

جز یک قاب عکس تک نفره با خود نیاورده ایم

حال با کدام همسفر

باقی راه را به گریه بگذرانیم ؛نمیدانیم

نه باران غمگینمان کرد

نه پائیز عاشق

سایه مسافری هم ندیدیم

تا به دلتنگی اش

یک؛ دو سه سطری بنویسیم

حال مانده ایم با یک عده آدم منتظر

که از تلو تلو خوردن قلممان بر کاغذ

انتظار شعر دارند...

نه کار "ما" نیست

کوروش آسمانی